Σχετικά με την ανακαίνιση του ατελιέ, χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του αρχιτέκτονα Στήβεν Σιστοβάρη, ο οποίος ανέλαβε την ανακαίνιση του εργαστηρίου:
«Με όλο τον σεβασμό»
Όταν πρωτοαντίκρισα το ατελιέ του Γιάννη του Μόραλη στην Αθήνα, αισθάνθηκα ταπεινός, κυριεύτηκα από δέος. Η ιστορία της ζωής ενός εξαιρετικού ανθρώπου εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια μου.
Μου ζητήθηκε να προσαρμόσω τον χώρο σε γραφεία/έδρα ενός φορέα που επρόκειτο να συσταθεί χωρίς να χαθεί το ύφος και η ζεστασιά του προϋπάρχοντος. Ατελιέ/μουσείο και γραφεία του φορέα, χωρίς πολλές αλλαγές και τροποποιήσεις.
Δεν θα σας κουράσω με γκρεμίσματα, χτισίματα, υδραυλικά, ηλεκτρικά, βαψίματα και άλλα κατασκευαστικά. Αυτά που έπρεπε να γίνουν έγιναν.
Στον κυρίως χώρο κρατήθηκε το καθιστικό του, οι βιβλιοθήκες, οι ντουλάπες, αρκετά από τα ελεύθερα έπιπλα που μερικά τα είχε κατασκευάσει ο ίδιος ο καλλιτέχνης για τις ανάγκες του, το γραφείο του, τα καβαλέτα του, όλα επιδιορθωμένα όπου και όσο χρειαζόταν.
Ακόμα και ο φωτισμός του χώρου παρέμεινε ο ίδιος.
Μεταφέρθηκε η τουαλέτα και δημιουργήθηκε ένας χώρος μικρού παρασκευαστηρίου/κουζίνας. Αντιγράψαμε, στην ουσία, τα χρώματα, τις γραμμές και τον τρόπο κατασκευής της εποχής εκείνης.
Ακόμα και η μικρή βεράντα, που βλέπει στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας, ανακατασκευάστηκε, δημιουργώντας έναν υπέροχο καθιστικό χώρο.
Με την προσθήκη των έργων και των προσωπικών αντικειμένων του Μόραλη, με τα βιβλία του, τους δίσκους που άκουγε, με διάφορα μικροαντικείμενα δικά του και ξένα, με τις παλέτες και, τα πινέλα ο χώρος έγινε «Ατελιέ/μουσείο και παράλληλα γραφεία του φορέα».
